Pomiń menu

Z monitoringu- Białystok- Moje miasto, a w nim…

 Białystok przez lata nie miał szczęścia do dobrych gospodarzy. Poprzedni prezydent, sprawujący władze przez osiem lat, niewiele zrobił, bo bał się podejmowania decyzji, a i zdrowie nie pozwalało mu na sprawne rządzenie. Wydało się, że obecny włodarz miasta, Tadeusz Truskolaski, to wszystko zmieni i miasto nabierze nowej dynamiki rozwojowej. I rzeczywiście nabrało, ale dynamiki do powstawania konfliktów. Był już konflikt z kupcami z terenów przy ul. Jurowieckiej, a teraz powstał konflikt z mieszkańcami centrum miasta.

Z informacji białostockich mediów wynika, że z polecenia pana prezydenta, służby miejskie zagrodziły w piątek ( 25 lipca) most nad rzeką Białą łączący Aleję Józefa Piłsudskiego z ul. Jurowiecką.  Było to najkrótsze i najbardziej popularne przejście między dla mieszkańców ul. Fabrycznej, Ciepłej i Jurowieckiej powracających z centrum miasta. Faktycznie przy zagrodzonym szczelnie wejściu na most dzieją się dantejskie sceny. Starsze kobiety z zakupami lamentują, że muszą iść dookoła, rzucają wyzwiskami na urzędników, a niektóre próbują przechodzić przez prawie dwumetrowe ogrodzenie. Niestety z opłakanym skutkiem.

Rzecznik prasowy spółki „Lech”, która administruje terenem położonym w pobliżu, Jarosław Wasilewski stwierdził:

– Dostaliśmy polecenie z urzędu miejskiego, że ze względu na zły stan techniczny most musimy go zabezpieczyć. W poniedziałek prawdopodobnie pojawią się kolejne siatki. W tym miejscu odbywał się intensywny ruch pieszych, a także motorowerzystów i rowerzystów, więc nie można ryzykować ich zdrowia.

Jednak ani mieszkańcy, ani pobliscy handlarze nie wierzą w to, że ruch pieszych może spowodować zawalenie mostku. – Nie widać, by coś tam się z mostu sypało z mostu. A piesi to przecież nie ciężkie tiry, które mogą doprowadzić do zawalenia mostu- mówi Andrzej Konopka, który codziennie korzystał z tego przejścia w drodze do pracy. Tymczasem się okazuje, że ponoć władze miejskie chcą ten fragment ulicy sprzedać wraz z niezagospodarowanym prawie od roku Placem Inwalidów. Ciekawy pomysł na wzbogacanie miejskiej kasy, tylko co z zwykłymi ludźmi i ich potrzebami. Dla miejskich urzędników ludzie to żaden problem. Odpowiadają- muszą zmienić nawyki i zacząć chodzić inną drogą. Proste. Mówią coś jeszcze o większych dochodach dla miasta, co już zakrawa na głupi żart. Wiele miesięcy wcześniej miasto pozbawiło się dochodów w bazaru przy Jurowieckiej dokonując jego likwidacji i usuwając w sposób bezwzględny handlujące tam osoby. Teren pozostaje pusty, a chętnych na jego zakup nie widać. Beztroska, niegospodarność czy fatalne planowanie.

Podobnie jest z przebudową Rynku Kościuszki w centrum miasta. Po pozorem ponoć przywracania mu wyglądu sprzed września 1939 roku, trwa wielki proces jego zabetonowania. Co najbardziej bulwersujące znowu się przebudowuje te fragmenty centrum, które, nie pamiętam, 3- 4 lata temu były już remontowane. Dziwi to nadmierna rozrzutność miasta, którego budżet ma potężny deficyt. Znowu przekłada się polbruk, kostkę kamienną i usuwa ostatnie drzewa, które w tej niegdyś zielonej części centrum miasta pozostały. Po raz kolejny wydaje się publiczne pieniądze na te same prace, a dołoży na zakup nowych materiałów w uzupełnieniu tych, które w wyniku remontu zostaną zniszczone. Kogo to jednak z władz miejskich obchodzi. Najważniejsze, że zmieniamy, przebudowujemy, utrudniamy życie mieszkańcom miasta i coraz mniej licznym gościom. Z archiwalnych filmów wynika, że każda władza chcą zdobyć względy mieszkańców Białegostoku zaczynała swoje rządy od przekładania kostku brukowej na Rynku Kościuszki i Lipowej. Tak robili bolszewicy w 1940 roku, pokazując to jako sposób na likwidację bezrobocia. Tak robiły władze komunistyczne w latach 50. Tak też przed kilkoma laty czynił poprzedni prezydent miasta. Miało to być podstawą do powstania miejskiego deptaka. Obecnie, miłościwie nam panujący prezydent, nie zdradził jeszcze, jakie to mu cele przyświecają w przebudowie centrum Białegostoku. Mam nadzieję, że powodem nie jest wysokie bezrobocie w mieście. Gdyby miało być tak w 1940 roku- to, jak mawia młodzież – "żenua".

Stowarzyszenie Dyliżans Kulturalny