Pierwsza pomoc w cieniu…

Choć od jesieni borykamy się z różnymi naciskami, konsekwentnie realizujemy nasze stałe działania z pierwszej pomocy i wprowadzamy nowe aktywności. Ważne w tym wszystkim jest, by reagować na praktyki, które kłócą się z naszymi wartościami, mieć wsparcie i zrozumienie.

Nie tylko Fundacja Akceptacja boryka się z silnym oporem pewnych środowisk, skierowanym przeciwko naszym działaniom edukacyjnym. Wspominam o tym, bo teraz mam możliwość przekonać się, jak ważna praca została wykonana przez dwa ostatnie lata w obszarze budowania dobrych i skutecznych zasad współpracy trzeciego sektora z Urzędem Miasta Poznania. W trudnej obecnie sytuacji, kiedy są atakowane wartości, jakie wszyscy w akcji Masz Głos wyznajemy, czyli równość i poszanowanie praw wszystkich ludzi, mówimy jednym głosem i nawzajem wspieramy się. Wydziały Urzędu Miasta, pełnomocniczka ds. polityki równościowej, przewodniczący Komisji Rady Miasta mogą liczyć na nasze wsparcie. Kilkakrotnie słyszeliśmy już, że sama nasza obecność pozwala spokojniej omawiać pewne zagadnienia. Ale nie tylko sama obecność, bo gdy występowałam i wyjaśniałam, skupiłam na sobie działania przeciwnych nam sił. I co równie ważne, działa to w drugą stronę. Urząd nas wspiera, wystawia rekomendacje, wysyła różne sygnały, które dają nam siłę.

Jestem bardzo dumna z naszej Komisji Dialogu Obywatelskiego, która sprawnie reaguje na niepokojące sytuacje. Niezmiernie ważne jest, że wszyscy potrafimy zachować odpowiedni poziom, a także dyskutować i szukać najlepszych sposobów komunikacji.

Pamiętam, jak dwa lata temu pisałam, że wiele form współpracy z samorządem miasta nie podoba się mi, że wręcz mogłabym wystąpić o nagrodę Antysamorządu. Dzisiaj, po dwóch latach wspólnych działań, poznaniu mechanizmów, zależności, przepisów i obowiązków, mam zupełnie inne zdanie. Oczywiście, nadal jest wiele kwestii, nad którymi trzeba bardzo intensywnie pracować, ale widzę też, i śmiało mogę podpisać się pod tymi słowami, że być może pewne kwestie są nierozwiązane nie przez brak woli do ich rozwiązania, tylko przez nieumiejętną komunikację. Oczywiście, są sytuacje, gdy trzeba głośno i gwałtownie o pewnych kwestiach mówić. Jednak z pełną premedytacją wybrałam po pierwszym okresie poznawania tego całego zagadnienia sposób dyskusji, w którym nastawiona jestem na słuchanie i wskazywanie potrzeb w spokojny, choć konsekwentny sposób.

A w cieniu tego wszystkiego, czego tak naprawdę nikt z nas nie pragnie i nie potrzebuje, stale rozwijamy działania w zakresie edukacji pierwszej pomocy i wprowadzamy nowe obszary aktywności. Już od lutego ruszamy z programem darmowych badań w profilaktyce chorób układu krążenia dla mieszkańców Poznania. W tym roku będziemy też rozwijać nasz Wolontariat Ratowniczy, w ramach którego zaczęliśmy już tworzyć nowy, bardzo ciekawy i będący dużym wyzwaniem, moduł – Grupę Poszukiwawczo-Ratowniczą. W ramach Fundacji otworzyliśmy Klub Seniora „Magnolia”. Bardzo rozwija się nasza współpraca ze studentami pielęgniarstwa, dzięki czemu możemy brać udział w różnych wydarzeniach, w których potrzebny jest liczny personel. Tak jak nasza ostatnia akcja, czyli punkt medyczny podczas Balu Seniora.

Mimo że dopiero zaczynamy tworzyć GPR, już uczestniczymy w szkoleniach i treningach.

Mamy też w planach wspólne ćwiczenia z grupą ratowniczą z Darmstadt (ASB). Szkolenia i wiedza, jaką dysponują GPR-y, ma w sobie wiele elementów, które można włączyć do działań profilaktycznych, co będziemy chcieli w tym roku pokazać zarówno mieszkańcom, jak i przedstawicielom Samorządu, głownie w temacie profilowania osób zaginionych. W tym obszarze zawierają się zagadnienia pomocne do rozpoznawania symptomów „planowanego” zaginięcia, a także do wykorzystania w edukacji z udzielania pomocy osobom z utrudnionym lub zupełnie nieskutecznym w danym momencie systemem komunikacji.

Akcja nauczyła mnie jednego, że skuteczność w działaniu jest o wiele większa, gdy cały czas mam z tyłu głowy pytanie, jak to działanie można wykorzystać dla potrzeb wsparcia społeczności w naszym otoczeniu.

W tym roku już drugi raz realizujemy zadanie publiczne w zakresie pierwszej pomocy w ramach priorytetu, który skutecznie udało nam się wprowadzić dwa lata temu do Rocznego Programu Współpracy z NGO. Teraz rozpoczęłam prace w ramach zespołu roboczego, by ten priorytet znalazł się także w programie wieloletnim.

Już początek lutego, czyli czas powoli szykować się na szkolenie regionalne. Już nie mogę się doczekać spotkania z Wami 🙂