Pomiń menu

Czy komunikacja jest naprawdę publiczna?

Czy komunikacja jest naprawdę publiczna?

Fundacja Transgresja zbadała, na ile komunikacja publiczna w Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii jest dostępna osobom z niepełnosprawnością wzroku i/lub słuchu. Za swoje działanie dostała nagrodę Super Głos w 2021.

Od czerwca do października 2021 zespół Fundacji Transgresja badał, na ile autobusy i tramwaje transportu publicznego Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii odpowiadają na potrzeby osób z niepełnosprawnością wzroku i/lub słuchu. Członkowie Fundacji sprawdzali też przystanki – ich dostępność i usytuowanie, czytelność rozkładów jazdy, przydatność aplikacji mobilnych, które służą do planowania podróży. Oprócz własnego doświadczenia jako środowiska skupiającego osoby z niepełnosprawnością, sięgnęli po opinię 30 osób niewidomych, niedowidzących, głuchoniewidomych i głuchych.

Osoby z niepełnosprawnościami zwróciły uwagę, że nie ma aplikacji do rozkładów jazdy dostępnej dla osób niewidomych, co uniemożliwia im samodzielne zaplanowanie podróży. Na wielu przystankach brakuje pól uwagi, czyli płyt w wypustkami, które są wyczuwalne przez białą laskę lub podeszwę buta i informują o zbliżaniu się do krawędzi peronu przystankowego. Osobnym problemem są przystanki na żądanie, szczególnie w rejonach wiejskich, gdzie wysepki przystanków nie są wyniesione w stosunku do jezdni i osoby niewidome praktycznie nie mają szans samodzielnie ich odnaleźć. Kiedy już uda się im dotrzeć na przystanek, często nie wiedzą, do którego pojazdu wejść, bo brakuje zewnętrznej informacji pasażerskiej. Niemałym problemem jest także tzw. ciepły guzik, czyli funkcja otwierania drzwi przez pasażerów. Osobom niewidomym trudno go znaleźć, dlatego zanim otworzą drzwi, autobus już odjeżdża.

„Mamy poczucie, że nie jesteśmy traktowani na równi z innymi pasażerami, a często po prostu dyskryminowani – mówi Krzysztof Wostal z Fundacji Transgresja. – Jak wykazaliśmy w naszym monitoringu, wiele przyjętych rozwiązań nie jest zgodnych z zasadami projektowania uniwersalnego. Liczymy, że nasze działanie będzie początkiem zmian, dzięki którym będziemy w sposób komfortowy i bezpieczny przemieszczać się autobusami i tramwajami po całym terenie GZM”.

Raport

Raport z wynikami monitoringu został opublikowany na początku grudnia 2021 i przesłany do Zarządu Transportu Metropolitalnego (organizatora transportu publicznego w GZM) i do mediów. Członkowie Fundacji zaproponowali też zmiany, których wprowadzenie poprawi dostępność transportu publicznego dla osób ze szczególnymi potrzebami. Przedstawiciele ZTM obiecali Fundacji Transgresja spotkanie na początku 2022, by omówić kierunki zmian w komunikacji i możliwości ich wdrożenia.

To dopiero pierwszy krok

Przeprowadzenie monitoringu i napisanie raportu to pierwszy krok w stronę dostosowania Metropolii do potrzeb wszystkich jej mieszkańców. Sprawą dostępności przestrzeni zaczęła się interesować opinia publiczna, która wcześniej nie zdawała sobie sprawy, ile trudności może sprawić osobie niedowidzącej wejście do autobusu czy opuszczenie go na właściwym przystanku. W 2022 Fundacja Transgresja będzie prowadzić we współpracy z akcją Masz Głos działania rzecznicze mające na celu zwiększenie dostępności transportu publicznego dla osób z niepełnosprawnościami sensorycznymi.