Pomiń menu

Życiorys Wacława Sokolnickiego – patrona nowej ulicy w Nasielsku

Życiorys Wacława Sokolnickiego – patrona nowej ulicy w Nasielsku

Załącznik do wniosku o nadanie imienia ulicy Wacława Sokolnickiego

Uzasadnienie: 

Pan Wacław Sokolnicki to zasłużony obywatel naszego miasta i postać, która zasługuje na to, aby jedna z ulic Nasielska nosiła jego imię. Przez wiele lat pełnił funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej nr 2 (ulica zlokalizowana jest w bliskim sąsiedztwie szkoły), to również wybitny pedagog, organizator harcerstwa w naszym mieście oraz wielki patriota, który brał udział w I wojnie światowej, peowiak,  oraz żołnierz kampanii wrześniowej 1939 r., obrońca Modlina, więzień niemieckiego oflagu.

Pan Wacław Sokolniki urodził się 29. 07. 1899  r. w Gnatach Lewiskach gmina Winnica. Do 12 roku życia uczęszczał do szkoły powszechnej w Winnicy i po ukończeniu 3 klas gimnazjum w Ciechanowie, wstąpił w 1915 r.  do Warszawskiego Seminarium Nauczycielskiego im. Stanisława Konarskiego.

W okresie I wojny światowej aktywnie uczestniczył, w działaniach militarnych Polskiej Organizacji Wojskowej. Seminarium Nauczycielskie ukończył w czerwcu 1918 r., a rada pedagogiczna wystawiła mu jak najlepsze świadectwo.

Pierwszą pracę w zawodzie nauczycielskim rozpoczął 20.03.1919 r.  w jednoklasowej szkole powszechnej w Morgach, w gminie Nasielsk, gdzie pracować będzie do 31.08. 1921 r. Z dniem 1.09. 1921 r. został przeniesiony do Nasielska na stanowisko nauczyciela siedmioklasowej szkoły powszechnej, w której pracować będzie do 30.09 1925 r. W tym okresie pracy organizował w Nasielsku męską drużynę harcerską im. T. Kościuszki. W 1921 r.  uzyskał upoważnienie ZHP do prowadzenia pracy harcerskiej na terenie gminy Nasielsk. Został wówczas mianowany hufcowym, zaś w 1922 r.  ukończył kurs instruktorski w Kazuniu organizowany przez Warszawską Chorągiew Męską ZHP.

Kolejny zawodowy etap jego życia rozpoczął się 1.10.1925 r.,  kiedy to władze oświatowe przeniosły go do dwuklasowej szkoły powszechnej w Winnicy powierzając mu obowiązki kierownika. Dał się tu poznać jako dobry gospodarz, co zaowocowało zmianą stopnia szkoły na sześcioklasową w 1928, a w 1931 na szkołę siedmioklasową. Z dniem 1.02.1931 r. został mianowany w drodze konkursu kierownikiem tejże szkoły, którym był do 28.08.1939 r.

Po mobilizacji został przydzielony do 13 pułku piechoty w Pułtusku, a po wybuchu II wojny światowej brał udział w obronie Modlina i Warszawy. W walkach z Niemcami pod Modlinem, w dniu 13 września został ranny i przewieziony do szpitala w Warszawie. We wrześniu 1939 r.  brał udział w przenoszeniu i ratowaniu obrazów z Muzeum Narodowego. Wówczas także doszło do ponownego spotkania – tym razem porucznika W. Sokolnickiego ze Stefanem Starzyńskim – prezydentem Warszawy.  Bohaterska postawa prezydenta kierującego obroną miasta, głęboko zapadła w pamięci W. Sokolnickiego. Stefan Starzyński stał się dla niego wzorem prawdziwego patrioty, symbolem męstwa i odwagi.  Po kapitulacji stolicy, jako jeniec wojenny trafia do oflagu Woldenbergu, gdzie przebywać będzie do wyzwolenia obozu 8.02.1945 r.. Po powrocie z obozu już 8 marca wraca do pracy jako kierownik publicznej szkoły powszechnej w Pieścirogach.

Z dniem 1.09.1945 r. rozpoczyna się ostatni zawodowy etap jego życia – władze powierzają mu stanowisko kierownika nowo organizowanej Publicznej Szkoły Powszechnej nr 2 w Nasielsku. Wielką zasługą ówczesnego kierownika szkoły będzie doprowadzenie do wybudowania w 1970 r. nowoczesnego budynku szkolnego, do którego po wielu latach tułaczki trafi Szkoła Podstawowa nr 2. Zaraz po uroczystościach otwarcia szkoły rozpoczęły się przygotowania do nadania placówce imienia Stefana Starzyńskiego. We wszystkich tych zabiegach uczestniczył  W. Sokolnicki, który  był pomysłodawcą i wielkim  orędownikiem nadania szkole imienia prezydenta Warszawy. Niestety zły stan zdrowia nie pozwala mu aktywnie  włączyć się, w prace związane z przeprowadzką  i nadaniem szkole patrona. Z dniem 1.07. 1970 r. przechodzi na emeryturę.

W 1938 r. został odznaczony przez prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej medalem niepodległości za pracę w dziele odzyskania niepodległości. Swoją patriotyczną postawę potwierdził zarówno w I jak i II wojnie światowej.

Pracę nauczycielską i wychowawczą łączył z pracą działacza społecznego, piastując różne funkcje w radzie miejskiej Nasielska. Z okazji 50 – lecia pracy  w zawodzie nauczyciela i 25 – lecia działalności społecznej w Miejskiej Radzie Narodowej w 1969 r. otrzymał od władz powiatowych  gorące podziękowania za sumienną pracę zawodową i aktywną działalność społeczną. Najbardziej doceniany był przez władze oświatowe, które z okazji 50 – lecia pracy wystosowały do jubilata pismo o treści: „Wyrażam obywatelowi uznanie i składam serdeczne podziękowanie za dotychczasową wzorową i efektywną działalność dydaktyczno – wychowawczą w szkolnictwie powiatu pułtuskiego. Dziękuję również obywatelowi za rozległą i konstruktywną pracę społeczną, umiejętnie zharmonizowaną z wypełnianiem codziennych obowiązków szkolnych. Wasza postawa moralno – społeczna  stanowi dla młodego pokolenia autentyczny przykład wcielania w życie najbardziej wartościowych idei ludzkich. Inspektor szkolny – Tadeusz Kowalski.

Będąc już na emeryturze nadal blisko związany był ze szkołą. Często zapraszany na szkolne uroczystości, odwiedzany przez nauczycieli i uczniów, do końca swych dni interesował się sprawami swojej szkoły. Pierwszy kierownik Szkoły Podstawowej nr 2 zmarł 27.03.1982 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Nasielsku.

Mimo upływu lat, pamięć o pierwszym kierowniku stale obecna jest w szkole. Dzieje się to za sprawą nauczycieli, którzy w swej pamięci przechowali wspomnienia o Wacławie Sokolnickim – wielkim człowieku i nauczycielu. Dzielą się wspomnieniami z nowymi nauczycielami i kolejnymi pokoleniami  uczniów Szkoły Podstawowej im. Stefana Starzyńskiego, do której powstania przyczynił się tak bardzo pan Wacław Sokolnicki.