Koło Naukowe Politologów (Archiwum)

Zamość – miastem idealnym i dostępnym dla każdego. Moja wizja Miasta przyjaznego dla osób z niepełnosprawnością. O dyskryminacji, nadziei i wyborach samorządowych opowiada Michał Król.

Michał mieszka w Zamościu. Pracuje w Stowarzyszeniu Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym „Krok za Krokiem" w Zamościu. Jest aktywnym działaczem społecznym działającym na rzecz poprawy jakości życia Zamościan z niepełnosprawnością.

Jaka jest Pana ocena obecnej sytuacji osób z niepełnosprawnością mieszkających
w Zamościu?
Uważam że sytuacja osób z niepełnosprawnością jest dosyć trudna. Jako osoba poruszająca się na wózku elektrycznym ciągle napotykam różnego rodzaju bariery architektoniczne. Czuję się także dyskryminowany np. z powodu tego, że w ratuszu miejskim, który jest dla naszej grupy społecznej symbolem dyskryminacji (gdyż to budynek kompletnie niedostępny, a w Sali Consulatus odbywają się sesje rady miasta). Sala jest na 2 piętrze. Co prawda utworzone zostało połączenie skype, ale to w moim odczuciu tematu nie wyczerpuje.
Czy sądzi Pani/Pan, że dużo osób niepełnosprawnych przystąpi do głosowania 16 listopada?
Sądzę, że ten odsetek będzie niestety niewielki, gdyż osoby z niepełnosprawnością w Zamościu mają dość niskie poczucie tego, że może coś od nich zależeć i że przysługują im jakieś prawa związane z udziałem w wyborach. Są zmęczeni własnym życiem. Zresztą myślę, że to samo odczucie towarzyszy też pełnosprawnym mieszkańcom miasta.
Jakie działania są podejmowane m. in. przez Stowarzyszenie „Krok za krokiem” związane z udziałem w wyborach samorządowych?
Podjęliśmy próbę opracowania ankiety skierowanej do kandydatów na radnych rady miasta Zamościa a ściślej ich komitetów wyborczych pn.: Zamość – miastem idealnym i dostępnym dla każdego. Moja wizja Miasta przyjaznego dla osób z niepełnosprawnością.
Celem ankiety jest poznanie opinii kandydatów do Rady Miejskiej, dotyczącej problematyki niepełnosprawności. Wyniki ankiety zostaną opublikowane na stronie www.spdn.pl i przekazane mediom lokalnym. Wypełnioną ankietę należało odesłać do dnia 07 listopada 2014 roku na adres [email protected] . Niestety nasza akcja nie spotkała się z dużym zainteresowaniem. W terminie otrzymaliśmy tylko 1 ankietę od pani Katarzyny Wołoszyn przewodniczącej Komisji Rodziny, Zdrowia i Opieki Społecznej Rady Miasta Zamość VI kadencji
Czy łatwo było głosować podczas wyborów do Parlamentu Europejskiego? Jak wyglądał transport i na ile lokale wyborcze dostosowano dla osób niepełnosprawnych? Czy dostęp do informacji nie był utrudniony?
Informacja była dostępna w formie ogłoszenia na stronie miasta. Jeśli chodzi o dostępność lokali wyborczych – z tym bywa różnie, gdyż lokale wyborcze zlokalizowane w większości w placówkach oświatowych, nie wszystkie są w Zamościu dostępne. Mój lokal wyborczy jest akurat przystosowany i często z niego korzystam.
Co jest największym problemem dla niepełnosprawnych w Zamościu?
Sądzę, że jest to niska świadomość społeczna ogółu mieszkańców a to pociąga za sobą DYSKRYMINACJĘ i tworzy nowe bariery w środowisku
Co stanowi największe wyzwanie dla osób niepełnosprawnych a także dla rodzin, wśród których te osoby funkcjonują?
Sądzę, że ogromnym wyzwaniem jest dyskryminacja we wszystkich sferach życia począwszy od braku możliwości zatrudnienia, braku mieszkań chronionych, skończywszy na ciągle pojawiających się barierach architektonicznych
Czym dla osoby niepełnosprawnej jest sukces? Proszę podać przykład z najbliższego otoczenia?
Sukcesem dla mnie jest to, że sytuacja osób z niepełnosprawnością w Zamościu się poprawia jednak zmiany w niektórych sferach idą zbyt wolnym tempem
Jakie przedsięwzięcia wspierające osoby z niepełnosprawnością byłyby najbardziej wskazane w Zamościu? Które z nich są priorytetowe?
Winda w miejskim ratuszu; mieszkania chronione; zwiększenie zatrudnienia osób z niepełnosprawnością poprzez utworzenie zakładu aktywności zawodowej.
Co sądzi Pan na temat budżetu obywatelskiego?
Pomysł jest dobry natomiast było mało czasu na zgłaszanie projektów. Tak właściwie to budżet miasta też powinien uwzględniać zarówno faktyczne potrzeby obywateli niepełnosprawnych jak i pełnosprawnych.
Czemu miała służyć ankieta pt; „Zamość – miastem idealnym i dostępnym dla każdego. Moja wizja Miasta przyjaznego dla osób z niepełnosprawnością” skierowana do kandydatów do Rady Miejskiej w Zamościu i czy osiągnięto zamierzony cel?
Ankieta miała służyć przedstawieniu poglądów kandydatów na radnych odnośnie sytuacji osób z niepełnosprawnością oraz jakie działania podejmą w celu poprawy tej sytuacji. Z przykrością stwierdzam, że efekt zamierzony nie został osiągnięty
Dlaczego według Pana komitety wyborcze bądź sami kandydaci zlekceważyli prośbę a tym samym problematykę niepełnosprawnych nie ustosunkowując się do treści ankiety?
Myślę, że niestety kandydaci postrzegają nas jako zbyt małą grupę wyborców.
Mieliście pomysł na własną debatę kandydatów na Prezydenta miasta Zamościa. Co stanęło na przeszkodzie jej zorganizowania?
Uważam, że w Zamościu nie mamy jeszcze prawdziwej kultury debat publicznych, co przyczyniło się do tego, że odbyła się tylko jedna debata, o której wiem. Jak jakieś środowisko chciało zrobić własną debatę przychodziła Lu sygnalizowała uczestnictwo tylko część kandydatów. Myślę więc, że problemy naszej grupy społecznej mogłyby nie być dla nich interesujące.
Jakimi cechami powinien charakteryzować się radny?
Powinien umieć słuchać i być otwartym na potrzeby oraz problemy środowiska
Czy idealne miasto Zamość jest dostępne dla każdego?
Niestety, nie sądzę tak. Uważam, że jest wszechobecna dyskryminacja w każdej dziedzinie życia
Jaka jest Pana wizja miasta przyjaznego dla osób z niepełnosprawnością?
Według mnie oznacza to chęć współpracy ze środowiskiem osób z niepełnosprawnością; znoszenie barier architektonicznych; pamiętanie o tym, żeby nie wykluczać mnie z życia społecznego tylko zapewnić pełne uczestnictwo w nim.